2023 heeft mij veranderd. Het herschikte en herconfigureerde mij. Ik heb een nieuwe naam en een nieuwe oriëntatie op de wereld. Ik ben ik, plus een andere ik.
Vorig jaar verwelkomden Sonya en ik ons eerste kind op de wereld. Ik ben nog steeds Chani, maar ik ben het nu ook ik (moeder in het Hebreeuws). Meestal is deze nieuwe ouder mij kleveriger van binnen. Ik ben minder cynisch en heb minder zin in wrok. Ik ben me meer bewust van de vluchtige aard van de tijd, ik heb veel minder FOMO, ik ben flexibeler (een nieuwe overlevingsvaardigheid), ik voel meer dankbaarheid voor wat ik heb, en ik ben veel meer bereid om drama te negeren en te krijgen verder met het immense voorrecht om van mijn leven te genieten. Ik herinner me meer (over mijn verleden) en vergeet veel meer (over de vergaderingen waar ik momenteel bij moet zijn). Het leven is nu een vreugdevolle chaos.
Ik wist niet dat Sonya en ik een zielsverwant deelden die we nog moesten ontmoeten totdat het kleine schatje hier kwam. We kijken elke avond naar foto’s van ons kind als het naar bed is gegaan. We bekijken video’s van hen van een paar maanden geleden en huilen over de hoeveelheid groei die er heeft plaatsgevonden. Ik laat foto’s ervan zien aan iedereen die lang genoeg stilstaat. Ze zijn zowel mijn vergrendelscherm als mijn startscherm. Ik ben veranderd in Dat persoon.
Dus, beste lezer, deze nieuwe wekelijkse nieuwsbrief komt op een moment waarop ik mezelf opnieuw voorstel aan mezelf, aan mijn hele leven, en aan jou.
Bovendien ben ik roestig. Ik heb sinds januari 2022 niets meer gepubliceerd – en zelfs toen was het zes maanden geleden dat ik je had geschreven. Zeggen dat het destijds een uitdaging was om het schrijver-tot-de-mensen-gedeelte van mijn identiteit in de wacht te zetten, zou een understatement zijn. Mijn carrière en dit bedrijf zijn gebouwd op de basis van dat deel van mijn werk. Ik heb je meer dan tien jaar geschreven in de vorm van horoscopen en overpeinzingen over de Nieuwe en Volle Maan. Je las (een deel ervan), ik luisterde naar (veel) hoe het voor jou terechtkwam, en ik leerde mezelf uiten, mezelf vergeven, ijverig werken, mijn gedachten verwoorden over de ongelooflijk moeilijke collectieve tijden die we hebben meegemaakt, en struikelden over zelftwijfel en het bedriegersyndroom, en ondanks dit alles hadden we elkaar. Van mens tot mens worstelend door deze uitdagende wereld en het leven samen. Het was een van de meest bevredigende en vervullende relaties van mijn volwassenheid en een van de grootste geschenken van mijn leven.
En toen eindigde het.
Nou ja, het is meer dat de dingen zijn veranderd. We lanceerden de CHANI-app en ik was er zo veel mee begonnen op te nemen dat de tijd die het kostte om je te schrijven, werd opgeslokt. Dat en ik moest leren hoe ik mensen moest aannemen, een bedrijf moest runnen en uitgroeien tot alles wat van mij verlangde. Het was een steile leercurve. Ik heb veel gefaald. Ik heb veel geleerd. En ik heb niet veel geslapen.
Ik dacht erover om uit te leggen waarom mijn geschreven werk was verdwenen, maar ik wist niet wanneer of hoe ik terug zou komen, dus ik wist niet zeker wat ik moest zeggen. Ik schaamde me ervoor dat ik was gestopt. Zoals zoveel vrouwen die bedrijven runnen, had ik het gevoel dat ik alles moest kunnen: een app lanceren; uitzoeken hoe je een bedrijf moet runnen; wekelijkse lezingen, podcasts en meditaties opnemen; schrijf je elke maand duizenden woorden; leer hoe je op de godvergeten TikTok-trein stapt; enz.
Uiteindelijk moest ik toegeven dat het onhaalbaar was. Ik overhandigde de horoscoop en andere astrologische geschriften aan het ongelooflijk getalenteerde team van astrologieschrijvers dat we hadden ingehuurd en ging aan de slag. Maar ik heb je gemist. Ik heb ons gemist. Nu ben ik opgewonden om te zien hoe deze nieuwe uitwisseling zal landen, groeien en evolueren.
Dus welkom bij onze nieuwe serie. In deze maandagoverpeinzingen pakken we de astrologie van het moment uit (met veel beknopter dan dit – dat beloof ik), hoe het in de wereld terechtkomt en hoe we met het potentieel ervan kunnen werken. We zullen ook dingen delen waar we van houden, zoals wat we lezen, beluisteren en waaraan we werken.
Een Volle Maan in Leeuw tegenover Pluto in Waterman
Voor ons eerste uitstapje naar dit format zou ik moeten schrijven over de komende Volle Maan in Leeuw, maar ik zou nalatig zijn om ook Pluto’s recente beweging naar Waterman niet te noemen. Het is slechts baanbrekende, tijdbepalende astrologie, dus dit moet kort en krachtig zijn.
Terwijl we hebben besproken hoe Pluto in Waterman zal u persoonlijk beïnvloeden in uw Lezingen voor het komende jaartekenspecifiek GidsenEn Huidige hemelhoroscopenIk wil het hebben over wat ik denk dat het op dit moment naar ons terugkaatst.
Pluto heeft de afgelopen tien maanden tussen Steenbok en Waterman gedanst, met zijn eerste entree in Waterman in maart 2023, dus deze herintreding is een terugkeer naar thema’s waarmee we al kennis hebben gemaakt. Omdat Pluto er zo lang over doet om rond de zon te draaien (ongeveer 248 jaar, ongeveer 248 jaar), brengt hij een enorme hoeveelheid tijd door in elk teken (ergens tussen een tiental en dertig jaar… het heeft een zeer excentrische baan). Dit betekent dat de intrede in een nieuw bord een groot probleem is.
Wat is Pluto en wat betekent het als hij in Waterman staat?
Pluto is bovenal een planeet die symbool staat voor de reizen naar de onderwereld die we allemaal moeten maken, zowel persoonlijk als collectief. Het vertegenwoordigt ook de aspecten van het leven die ongecontroleerd blijven, corrupt worden, verduisterd of ontkend worden. Wat ondergronds is, is vaak moeilijk om mee om te gaan en vreselijk beangstigend voor ons ego (en soms gewoonweg beangstigend om een goede reden). Maar naast de griezelige kruipende dingen die ondergronds leven, zijn er waardevolle hulpbronnen verborgen onder de aarde.
Er ligt goud in deze heuvels.
In alle onderwereldmythen moet de hoofdpersoon veel van zijn angsten onder ogen zien om een schat te bereiken: een juweel of een ander waardevol voorwerp dat zijn ware aard vertegenwoordigt. De ene beproeving na de andere moet worden gewonnen of overwonnen, waardoor de hoofdpersoon voor altijd verandert. Het is de hel waar we doorheen moeten gaan om een vergeten of niet-geïntegreerd aspect van onszelf of het leven terug te winnen. Het is het hol van onze persoonlijke draken, ons schaduwzelf, en als we wijs genoeg zijn om deze kans te grijpen voor wat het is, is het een plek die ons bewust maakt van onze kracht door een hereniging van innerlijke tegenstellingen.
Wanneer Pluto de aandacht trekt, zoals wanneer het van teken verandert, weten we dat we uitgedaagd zullen worden door de complexiteit van de ondergrondse werelden waartoe we geroepen zijn te betreden – maar we weten ook dat er een kracht is die we kunnen terugwinnen, en dat is onze cruciale taak.
De verschrikkingen van misbruik, verwaarlozing en verwaarlozing die we hebben meegemaakt, waar we deel van uitmaken, waar we zelfgenoegzaam aan zijn geweest of waarvan we onwetend zijn geweest, moeten worden onder ogen gezien en gezien, en hun betekenis moet worden geïntegreerd als we willen dat het goud (spirituele en psychologische vernieuwing) op ons wacht. in de onderwereld.
In Waterman weerspiegelt Pluto de kracht van het collectief. Het brengt technologische vooruitgang met zich mee die een impact heeft op ons als geheel en de aard van onze manier van leven verandert. Als we ongeveer 248 jaar terugspoelen naar de laatste keer dat Pluto in Waterman stond, vinden we een wereld in opstand en een vloedgolf van mensen die een nieuwe wereldorde eisen. De Amerikaanse en Franse Revolutie waren in volle gang en de Industriële Revolutie was in volle gang. Sociale onrust was aan de orde van de dag, evenals de afweging wie de macht had en waarom.
Beschouw de tekens als de stijl waarbinnen de planeet haar werk doet. De stijl van Waterman is vooruitstrevend, innovatief, afstandelijk en visionair. Het is een teken dat eerder op het collectief dan op het individu gericht is. Altijd intellectueel, Waterman houdt ervan de buitenstaander te zijn, de anti-beroemdheid. Liever aan de rand dan in het centrum. Zijn kracht ligt in zijn vermogen om de systemen van de wereld waarin hij leeft te begrijpen. Het is een teken dat een afstandelijke en afstandelijke benadering van het leven hanteert. Perspectief krijgen op de kwesties die het wil begrijpen, is zijn talent.
De spiraal van Pluto’s dans heeft ons teruggebracht naar hetzelfde deel van de dierenriem waarin het zich eind 18e eeuw bevond, maar we zijn (hopelijk) anders. De wereld lijkt opnieuw klaar voor een revolutie, maar wiens revolutie zal dat zijn? Terwijl massa’s mensen deel hebben uitgemaakt van een opstand die niet bereid is de onlogische en inhumane omstandigheden van het kolonistenkolonialisme te accepteren, die (als eerste stap) een staakt-het-vuren in Gaza eisen, scharen ook velen zich rond een wannabe-dictator hier in Amerika.
Het dodental in Gaza blijft stijgen tot ondoorgrondelijke hoogten en experts zijn van mening dat de komende maanden meer Palestijnen zullen sterven door honger en ziekte dan door luchtaanvallen. De omvang van de humanitaire crises, laat staan het geestelijke en morele tekort waartoe deze genocide zal leiden, is onnoemelijk.
Naarmate Pluto zich in Waterman vestigt, zullen deze collectieve spanningen ongetwijfeld toenemen. Niet omdat de planeten dingen laten gebeuren, maar omdat ze het deel van het verhaal waarin we ons bevinden weerspiegelen. En hoewel we de planeten niet nodig hebben om ons te vertellen dat we in een ongelooflijk belangrijk onderdeel van ons collectieve verhaal zitten, is de context wel ergens rustgevend.
Betreed de Volle Maan in Leeuw.
Naast Pluto’s terugkeer naar Waterman zouden we kunnen zeggen dat de Volle Maan in Leeuw op 25 januari een uitzonderlijk kleine astrologische gebeurtenis is. Het gebeurt echter slechts vijf dagen na de verschuiving van Pluto, en in het teken tegenover Waterman. In veel opzichten geeft deze gebeurtenis (hoewel kortstondig) ons de andere kant van de polariteit. Waar Waterman de stijl van de freak aan de rand van de samenleving aanneemt, staat Leeuw centraal.
Deze Volle Maan staat in een nauwe oppositie met Pluto, wat betekent dat de spanning tussen het collectief en het individu wordt vergroot, samen met de behoefte van het ego om iets te dienen dat groter is dan zichzelf en onze behoefte om rekening te houden met het feit dat we in een wereld leven. dat cycli van voortdurend geweld bevordert.
Het licht van deze Maan zal de diepten van Pluto’s onderwereld belichten, en daarmee zullen we een glimp opvangen van hoe onze individuele verlichting de kwalen kan blootleggen die zich daar uitzaaien.
Hoe vinden we onze weg door het labyrint van alle niet-geïntegreerde aspecten van de menselijke psyche die de hallen van de macht bezaaien? Hoe laten we ons licht schijnen, zodat het de kwaden van deze wereld kan blootleggen – niet alleen hoe ze zich naar buiten toe manifesteren, maar ook hoe ook wij een deel van hun functie worden? Hoe kunnen we wat inhumaan is zowel veroordelen als onderbreken, maar ook de verbruikte energie terugbrengen naar een waardevolle staat? Wie of wat zou de brug kunnen zijn naar een meer geïntegreerd, minder gefragmenteerd besef van wie we zijn als collectief van mensen?
Deelnemen aan of toekijken bij genocides is toch niet wie wij willen zijn.
We kunnen niet naïef zijn als het gaat om het werk dat dit soort verschuivingen met zich meebrengt. Er is een ongelooflijk sterk zelfgevoel voor nodig om naar de helse landschappen van de wereld te kijken en te weigeren iemand daarin te ontmenselijken. Geen enkele fragiele persona kan de snelkookpannen weerstaan die deze alchemie vereist. Geen enkel zwak, hol zelfgevoel kan de vernederingen overleven die deze levenslessen met zich meebrengen. Geen enkele liefde-en-licht-politiek of hoop-en-gebed-politiek zal ons daar brengen. Als we oppervlakkig leven, bezwijken we onder maatschappelijke druk. We geven anderen de schuld en maken ons te schande, omdat we niet kunnen omgaan met het feit dat we het potentieel in ons hebben om alles te zijn – een zegen en een vloek voor de rest van de levende wereld.
Er moet een onmiddellijk en permanent staakt-het-vuren worden ingesteld, er moet hulp worden geboden aan de lijdenden, en Gaza moet de tijd, ruimte en middelen krijgen om te genezen. En zoveel meer. En Velen van ons moeten hier dieper werk verrichten om daadwerkelijk een einde te maken aan alle bezettingen, genociden en apartheidsstaten, zowel fysiek als psychologisch. De transformatie kan niet oppervlakkig zijn, het kan geen slogan blijven, het kan geen optica zijn, het kan geen rebranding zijn. De revolutie die we nodig hebben moet zowel intern als extern zijn om een einde te maken aan de verwoesting waar alle systemen van suprematie ons naartoe leiden.
Dit is het moment om de culturele verschuivingen waar we deel van willen en moeten uitmaken serieus te nemen, en ons te engageren om aan het proces vast te houden. Het zal niet mooi of gemakkelijk zijn, het zal niet eenvoudig, netjes of beknopt zijn, maar het is wat de wereld nu van ons nodig heeft.
Mis nooit meer een memo.
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief en ontvang de brieven van Chani in je inbox.
