Voormalig NASA-astronaut Scott Kelly is geen onbekende in de lucht.
Kelly, een viervoudig ruimtevlieger, eenmalig ruimteveerpiloot en drievoudig commandant van het Internationale Ruimtestation, was deelnemer aan de eerste openbare bijeenkomst van de NASA-studiegroep die was opgericht om gegevens te onderzoeken die verband houden met niet-geïdentificeerde afwijkende verschijnselen (UAP). nieuwe term voor waarnemingen van objecten of gebeurtenissen in de lucht, onder water of in de ruimte die niet onmiddellijk kunnen worden verklaard of geïdentificeerd.
Tijdens de bijeenkomst, gehouden op woensdag (31 mei), presenteerden experts uit een breed scala aan vakgebieden zowel analyses van UAP-waarnemingen als voorstellen over hoe NASA en andere overheidsinstanties betere gegevens zouden kunnen verzamelen om een licht te laten schijnen op het UAP-onderwerp.
Op een bepaald moment tijdens de bijeenkomst stond Kelly, een voormalige kapitein van de Amerikaanse marine, nadat hij grotendeels stil was gebleven, op om een UAP-ervaring te delen die hij had tijdens het vliegen met een F-14 Tomcat. “Ik herinner me dat ik een keer in de waarschuwingsgebieden van het militaire operatiegebied van Virginia Beach vloog”, zei Kelly. “En mijn RIO [radar intercept officer] Dacht – de man die achterin de Tomcat zat – was ervan overtuigd dat we langs een UFO vlogen. Ik heb het dus niet gezien. We draaiden ons om en gingen ernaar kijken.
“Het bleek Bart Simpson te zijn, een ballon.”
Space.com sprak na de bijeenkomst met Kelly om meer te vragen over wat de voormalige NASA-astronaut en gevechtspiloot van de marine denkt over de huidige ophef rond UFO’s/UAP’s en wat waarnemingen zouden kunnen betekenen over de veiligheid van ons luchtruim en de zoektocht naar intelligent leven.
Verwant: UFO’s zullen mysterieus blijven zonder betere gegevens, zegt het NASA-studieteam
We vroegen Kelly wat hij vond van de talrijke voormalige piloten, inlichtingenofficieren en overheidsadviseurs die op de film verschenen kabelnieuwsprogramma’s en series van de afgelopen jaren waarin wordt beweerd dat de Amerikaanse regering op de hoogte is van objecten of vaartuigen die de conventionele wijsheid over aerodynamica, voortstuwing en natuurkunde tarten.
“Wat zei Carl Sagan ook alweer: ‘buitengewone beweringen vereisen buitengewoon bewijs’? Weet je, ze hebben het volste recht om buitengewone beweringen te doen, maar zonder het buitengewone bewijs zijn het slechts beweringen,” zei Kelly. “In een rechtbank zijn ooggetuigenverklaringen – ik ben hier niet positief over – maar dat wordt als bewijs beschouwd. In de wetenschap is het onderdeel van een hypothese. Het is zoiets als: ‘Oh, we zien dit!’ Laten we het gaan onderzoeken.”
Kelly zei dat het soort buitengewone beweringen dat verband houdt met enkele van de gerapporteerde UAP-waarnemingen die de afgelopen jaren in de media zijn gepopulariseerd of die tijdens de bijeenkomst van woensdag zijn genoemd, grotendeels te wijten zijn aan het feit dat het bij het vliegen over water of in de ruimte moeilijk kan zijn om meet de snelheid en grootte van objecten vanwege het ontbreken van referentiepunten.
“Als je iets ziet waarvan je weet dat het een vliegtuig is, en je weet over het algemeen hoe groot vliegtuigen zijn, kun je de relatieve afstand zien”, zei Kelly. “Maar als je geen referentiepunten hebt, of het nu in de ruimte is of over het water vliegt, is het gewoon een omgeving die erg vatbaar is voor optische illusies.” Kelly voegde eraan toe dat het niet alleen menselijke oogbollen zijn die onderhevig zijn aan misvattingen, maar dat veel van de sensoren aan boord van straaljagers en andere vliegtuigen dezelfde problemen hebben.
Kelly gaf een voorbeeld uit de tijd dat hij met space shuttles vloog voor NASA. Tijdens de eerste paar dagen in een baan om de aarde kwamen er stukjes ijs los van de shuttle en dreven in de buurt. ‘En vaak, alsof je niet eens kon vertellen wat deze zijn – omdat ze allemaal verschillende vormen hebben – kon je niet zeggen wat dat ijs was en hoe ver het was. Het kan een halve meter voor je zijn, of, jij weet je, of 50 mijl. Dat weet je niet omdat je geen referentie hebt. Tenzij je natuurlijk specifiek wist wat iets was.’
Een ander voorbeeld dat Kelly naar voren bracht, was een video die in 2017 in de New York Times werd gepubliceerd rapportgetiteld “GIMBAL”, waaruit naar verluidt een ontmoeting bleek tussen een F/A-18 Super Hornet-straaljager van de Amerikaanse marine en een onbekend object in het Amerikaanse militaire luchtruim dat leek te draaien terwijl het stil in de lucht zweefde.
Kelly is er echter niet van overtuigd dat de video überhaupt iets abnormaals laat zien.
“‘GIMBAL’, het lijkt mij op de FLIR [(forward-looking infrared)] camera bereikt net zijn cardanische limiet,’ zei Kelly. (Een cardanische ophanging is elke vorm van montage of ondersteuning waarmee een object, zoals een camera, langs een as of meerdere assen kan draaien.) ‘En dat komt omdat er cardanische limieten zijn. . Weet je, hij draait 360 graden in één richting, of wat de grenzen ook zijn, en hij komt tot stilstand. Het moet de andere kant op draaien. Een beetje hoe het er voor mij uitziet.”
Nog een filmpje uitgegeven door de Washington Post in 2018, slechts enkele maanden nadat het New York Times-rapport, bekend als ‘GOFAST’, naar verluidt een opname toont gemaakt door de sensoren van een F/A-18 van een object dat met ongelooflijke snelheid over de oceaan lijkt te zweven.
Joshua Semeter, directeur van het Center for Space Physics van Boston University, presenteerde echter tijdens de bijeenkomst van woensdag een analyse van de video, waarin hij betoogde dat door het toepassen van “basistrigonometrie” met behulp van de informatie in de video-overlay opgenomen door het vliegtuig, de “GOFAST” het object beweegt slechts 64 km/u (40 mph). “Dit voorbeeld dient ook om de soorten cognitieve vooroordelen te illustreren waarmee we te maken hebben voor UAP’s opgenomen vanuit onbekende perspectieven,” voegde Semeter eraan toe.
Ondanks de prozaïsche verklaringen voor deze video’s die zowel Kelly als Semeter aanbieden, worden de drie video’s die tussen 2017 en 2018 zijn uitgebracht keer op keer aangehaald als bewijs van geavanceerde ongeïdentificeerde objecten of vaartuigen die opereren in het Amerikaanse militaire luchtruim.
Dit ondanks het feit dat in een formulier dat in 2017 werd ingediend om de openbare vrijgave van de video’s aan te vragen, wordt vermeld dat het onderwerpgebied van de video’s ‘UAV, ballonnen en andere UAS’ is (onbemande luchtvaartuigen/onbemande luchtsystemen).
Wat er in de jaren sinds de release van de video’s is gebeurd, is niets minder dan een media-razernij geweest die het onderwerp UFO’s (of, de laatste tijd, UAP) naar de voorgrond heeft geduwd. populaire cultuur en heeft zelfs de VS beïnvloed overheids beleid.
Als gevolg hiervan, en door de toegenomen aandacht die de regering besteedt aan UAP-rapporten, lijken waarnemingen van onverklaarde voorwerpen of vaartuigen een steeds grotere bedreiging te vormen. neemt snel toezoals gedocumenteerd door de “Jaarverslag 2022 over niet-geïdentificeerde luchtverschijnselen” gepubliceerd door het Pentagon Office of the Director of National Intelligence (ODNI). In het document wordt opgemerkt dat het All-Domain Anomaly Resolution Office (AARO) alleen al in 2022 366 UAP-rapporten ontving, waarvan vele van Amerikaans militair personeel.
Kelly denkt dat een van de redenen dat het aantal UAP-waarnemingen lijkt toe te nemen, is dat het onderwerp gedestigmatiseerd is geworden, vooral in het leger. De voormalige astronaut zei toen hij met straaljagers bij de marine vloog dat als een piloot terugkeerde naar zijn vliegdekschip en zei dat hij dacht een UFO te hebben gezien, ‘Alien’ hun nieuwe roepnaam zou zijn voor de rest van hun carrière.
Tegenwoordig is dat heel anders, en dat geldt nu ook voor piloten van de Amerikaanse strijdkrachten geformaliseerde processen voor het melden van onverklaarde of ongeïdentificeerde verschijnselen of objecten die ze in de lucht of het water kunnen zien. “En ik denk dat mensen moeten melden wat ze zien, omdat er problemen zijn”, zei Kelly. “Ik trek hun integriteit helemaal niet in twijfel.”
Uiteindelijk is Kelly echter van mening dat elke verklaring voor onverklaarbare zaken die in de lucht hangen in de eerste plaats gebaseerd moet zijn op concreet bewijs. “Ik ben een persoon die leeft in een wereld van wetenschap, feiten en data”, zei Kelly. ‘En de meest overtuigende, niet-geclassificeerde gevallen die we hebben, bevatten eigenlijk geen gegevens. Het zijn interessante – interessante verhalen. Ik zou graag willen geloven dat ze waar zijn. Maar dat kan ik pas als iemand mij het echte bewijs laat zien. ”
Kelly voegde eraan toe dat “ons is verteld dat de geheime dingen eigenlijk niet dwingender zijn dan de niet-geclassificeerde dingen”, maar dat beelden van gerapporteerde UAP die door bepaalde sensoren zijn vastgelegd, niet aan het publiek mogen worden bekendgemaakt in naam van de nationale veiligheid, omdat de exacte mogelijkheden van die sensoren blijven onbekend.
De voormalige astronaut zei dat hij, bij gebrek aan echte gegevens, gelooft dat wat veel piloten zien waarschijnlijk meer prozaïsche verklaringen hebben, zoals ballonnen of drones. ‘Weet je, er zijn 800.000 geregistreerde drones in de Verenigde Staten. Hoeveel niet-geregistreerde drones zijn er? Ik weet niet hoeveel, maar waarschijnlijk veel meer dan er geregistreerde drones zijn. Dus wie weet of mensen, weet je, dat wel doen? deze gebruiken op manieren die niet mogen?”
Kelly voegde eraan toe dat hij zelfs een niet-geregistreerde drone heeft, maar deze alleen op zijn eigen terrein vliegt om de zonnepanelen op zijn huis te inspecteren na hagelbuien.
Lees verder: Eerdere Chinese spionageballonnen boven de VS werden geclassificeerd als UFO’s: rapport
Deze drang om te vertrouwen op bewijsmateriaal en gegevens maakt iemand niet noodzakelijkerwijs een tegenstander van de UFO-gemeenschap of de UAP-onthullingsbeweging, zei Kelly. Deze grotendeels online gemeenschap van enthousiastelingen gelooft dat de Amerikaanse regering in het bezit is van achtergehouden kennis over UAP en hun oorsprong, of deze nu technologisch, buitenaards of anderszins buitenaards is.
“De gemeenschap van UFO-enthousiastelingen denkt dat ik op de een of andere manier tegen hen ben”, zei Kelly. ‘Maar ik zou eigenlijk denken dat het een van de meest ongelooflijke dingen zou zijn als mensen ooit zouden leren dat we niet alleen zijn in dit universum en dat er intelligent leven bestaat dat over de technologie beschikt om de beperkingen van langeafstandsafstanden te overwinnen. ruimtevaart vanwege de betrokken natuurkunde.”
De voormalige Space Shuttle-piloot ging tijdens de bijeenkomst van woensdag rechtstreeks in op enkele van de veel voorkomende beweringen van de onthullingsbeweging, namelijk dat NASA routinematig de camerabeelden van het ISS afsnijdt wanneer UAP verschijnt of dat de dienst afbeeldingen verbergen van buitenaardse technologie. “In mijn twintig jaar bij NASA is er, voor zover ik me kan herinneren, niemand officieel of onofficieel geweest, ha[s] heeft ons ooit gesproken of geïnformeerd of enige vorm van discussie gehad over iets dat als een UAP of UFO of iets dergelijks zou worden beschouwd, ‘zei Kelly.
Kelly erkende dat deze meningen hem impopulair zouden kunnen maken bij de UFO-gemeenschap, en inderdaad was de verdeeldheid tussen UFO-gelovigen en sceptici een veel voorkomend onderwerp op de bijeenkomst van woensdag van NASA’s onafhankelijke UAP-studiegroep.
Drie verschillende sprekers op de bijeenkomst brachten het feit naar voren dat groepsleden het slachtoffer zijn geworden van online intimidatie vanwege hun betrokkenheid bij de groep en wat sommigen in de UFO/UAP-gemeenschap als een overdreven sceptische houding tegenover dit onderwerp ervaren.
Eén ding hebben de UAP/UFO-gemeenschap en de voormalige astronaut echter gemeen: de overtuiging dat wat de verklaring(en) voor het fenomeen ook mag zijn, het onderwerp serieus onderzoek verdient. ‘Omdat er een probleem is,’ zei Kelly. “Ik bedoel, er vliegen spullen in ons luchtruim die bedoeld zijn voor voornamelijk commerciële vliegreizen. En die zouden daar niet moeten zijn, of we zouden in ieder geval moeten weten wat het is. Dus ik denk dat het het onderzoek waard is.”
